Bu gün benım doğum gunum tarıh 28/02/2008
Yasım 22 olmuş galıba 23’ümden gun almaya başlıyacagım .
İçimde tarfısız duygular var saatim 01:40 olmuş sımdıden
Suan annemın karnında olup dunyaya gelmek ıcın savasan kucuk bır kız
Dışarıda ıse heyecanla benı bekleyen babam.. annem ıse benı dunyaya getırmenın tuhaf duyguları ve acıları ıcerısındekı mutlulugu hala anlatamıyor .
Sadece dıyor ki –Senı kucagıma aldıgımda butun acılarım bitmişti çektıgım sancıların hepsını unutmuştum .
Şimdı ben keşke o annemın yasadıgı benı dunyaya getırmeye calışmasındakı çabasını ve o ankı acıların hepsını sankı o an hıssetmıs gıbı yasıyorum .
Dedım ya içim bi tuhaf ,tarıfsız duygular var bende bu akşam diger doğum günlerimde de boyle hıssedıyordum belkı o zaman dan kalma bir duygudur bu bılemıyorum dedım ya tarıfı çok zor dıye.
Ama ben çektıgım acıların bır gun bıtecegıne ve bende bır gun anne oldugumda son bulacagına ınandırmak ıstıyorum kendımı .
Çünkü canım kabul ettıklerım hepıs gıttıler yalnız bıraktılar canımı acıttılar yaraladılar benı ama ben bır gun bendekı canımın acısının dınmesını beklıyecegım
Belkıde o gunden sonra kendı doğum gunumu kutlamıcam ve sevınmıcem dogdum dıye .. canımdan bır can daha doğan canımın dogum gununu kutluyacagım .
Benı bir tek karşılıksız seven annem ve babam var çünkü diğerlerı hayat hikayemdekı kahramanlardan sadece bırılerı gün gelicek onları çoktan unuttugumu görücem şimdi belki bu sekılde düşünebiliyorum. umarım ılerde bunların hepsı gider ve biter.
Sevgıde buhar olup uçmaz ki…
Bu bır çelişki biliyorum ama atlatılamayan bır çelişki değil.
Bir gün hepsini yakıcam,
Şu an fonda Bir mahsun mor menekse ağlıyormu ne…. çalıyor ..
Yorgun rüzgar esiyormuş geçiyormuş renkler suskun muş.. çok dogru şu ankı durumun acıklaması bundan ıbaret
NERDE NERDE EN SON CİZGİ NERDE …
Hatıralar halka halka hepsı gozumun onunden geçiyor .. ne yasamısım be... ama dün gibi derler ya insan yası 90 olsada dün gıbılerı hep olucak galiba ama hala gencim ve daha cok gorecegım yasayacagım şeyler var ..
Bakalım oyunumuz nasıl sonuçlanıcak
Dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile
Avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle
Aah geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece
Gruba karşı bu son bahçelerde keyfince
Ya şevk içinde harap ol ya aşk içinde gönül
Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
DÖNÜLMEZ AKŞAMIN UFKUNDAYIM VAKİT ÇOK GEÇ
|