|
|
 |
seninle yaşamak hiç kolay değil
yaşayamamak gibi
sana dokundukça duyduklarım
tutkularım ve suçlarım
bırak gün doğsun ve gün batsın
korkanlar hiç gelmesin
sevginin kabuğunu bilmeyenler
lütfen biraz sussunlar!
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım...
bana hep kendin gibi göründün
hiç oynamadık sanki
zamanı delmiş, kişilere soyunmuşuz
bu bir dans değil mi?
bırak gün doğsun ve gün batsın
korkanlar hiç gelmesin
sevginin kabuğunu duymayanlar
lütfen biraz dinlesinler!
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım...
kafam eşyasız boş oda gibi
duvarlardan sesim dökülür
pencerelerimi daha henüz açtım
dışarıdan kimin sesi gelir
bırak gün doğsun ve gün batsın
korkanlar hiç gelmesin
sevginin kabuğunu duymayanlar
lütfen biraz dinlesinler!
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım sana doğru
bütün sokaklarım... |
|
 |
|
|
|
|
Nilay |
|
Sen aynı anda birkaç kalple
Oynarken
Boğuşup durursun yarattığın
Kaosta
Belki yalnızlık korkundan
Belki de
Içini acıtan neyse işte onu
Unutmak için
Ben anladım seni kazanmak
Kaybetmekmiş
Zaten aşk mutsuzlukla
Sevişirmiş
|
|
|
|
 |
|
|
|
|