Kimse yalnız kalmak istemez
Belki ben de sırf bu yüzden
Inanmak istedim sana
Kimse mutsuz olmak istemez
Bilmem ki sen ne sebepten
çok yalan söyledin bana
Az sulanmış topraklarda
Duygular yeşermezmiş
Kupkuru kalplerde sadakat
Değersizmiş
Sana yaklaşmak ne mümkün
Yabani otlardan
Dikenli dallardan
Sen aynı anda birkaç kalple
Oynarken
Boğuşup durursun yarattığın
Kaosta
Belki yalnızlık korkundan
Belki de
Içini acıtan neyse işte onu
Unutmak için
Ben anladım seni kazanmak
Kaybetmekmiş
Zaten aşk mutsuzlukla
Sevişirmiş
Az sulanmış topraklarda
Duygular yeşermezmiş
Kupkuru kalplerde sadakat
Değersizmiş.
Sana yaklaşmak ne mümkün
Yabani otlardan
Dikenli dallardan
Işte tam bu esnada sözler susar.. gitar, bas, klavye, davul öyle bir başlar ki göksel'in allaahh diyişinin ardından!.. sanırsınız ki sene 1971; klavyede murat ses, davulda engin yörükoğlu, basta taner öngür, gitarda cahit berkay ortalığı dağıtıyorlar; göksel-moğollar projesi mübarek! çalıyorlar, çalıyorlar, çalıyorlar, gitar feedback'i giriyor ve susuyor. sonra abla devam ediyor:
Az sulanmış topraklarda
Duygular yeşermezmiş
Kupkuru kalplerde sadakat
Değersizmiş..
|
