Yine aynı şey, yine aynı kabus, Çöküyor üzerime başımdan gitmiyor Yine yanlızlık, yine sensizlik, Büyüyor içimde, aman vermiyor. Seni böyle sevmek acı veriyor bana, Bizi böyle görmek Ya sen gidip de uzaklara bensizliğe alışırsan Ya sen sevgilim , Ummadığın kadar, beni çabuk unutursan Unuttun mu? Gerçekten silebilir misin zihninden Geçirdiğimiz her an'ı? Bu kadar yüreksiz, Bu kadar duygusuz, Bu kadar vicdansız olabilir misin? Seni bensizliğe bu kadar çabuk alıştırabilir mi? Öyle yoruldum ki kafamın içinde dolanan Onca cevapsız sorudan... Neden kabul edemiyorum Kendini hayatımdan soyutlamak istediğini?! Aklım almıyor! Ne desem, ne yapsam sana az kalıyor... Sen gününü gün ederken şimdi başka kollarda, Senden bihaber olduğum Oysa attığın her adım Seni bilmem ama Ben böylesine çabuk ummazdım senden unutulmayı! Hiç aklına geldiğim olmuyor mu ki? Bilmiyorum ama çok kırıldım; Parçalarımı bulup toplayamayacağım kadar... Seni sevmenin bana yararı hiç olmadı... En güzel an'larım yanında olduklarımda olsa, Zamansız çekilişin hayatımdan her şeyi altüst etti! Gel de gör şimdi beni, nasılım bir bak... İşte eserin bıraktığın yerde öylece kaldı, eksilerek! Ne anlatabildim yokluğunun acısını sana, ne de sen anladın sensizliğin hiçliğe eş olduğunu!!!..