|
|
 |

Hazırlanmış bir yere gidiyor gibisin
Benim her yerde elim kolum var
Bilmez misin yüzüm düşmüş
Kaç gündür Düşünüyorum
Tenhalaştı kahvaltılarımız
Bomboş bakıyoruz artık
Bir bildiğin var da susuyor gibisin
Ki sen benim gözyaşlarımı da gördün
Sen benim ilk aldığım güldün
Heyecanını kaybetmişsin
Yok inancını kaybetmişsin
Doya doya sarmamışım
Bize çok günah etmişsin |
|
 |
|
|
|
|
Nilay |
|
Sen aynı anda birkaç kalple
Oynarken
Boğuşup durursun yarattığın
Kaosta
Belki yalnızlık korkundan
Belki de
Içini acıtan neyse işte onu
Unutmak için
Ben anladım seni kazanmak
Kaybetmekmiş
Zaten aşk mutsuzlukla
Sevişirmiş
|
|
|
|
 |
|
|
|
|